33 Festiwal im.Adama Didura
od 28/09/2024 do 28/09/2024 | Stanisław Moniuszko – Halka (wersja wileńska)
28.09.2024 godz. 18.00
Opera Narodowa
Stanisław Moniuszko
Halka (wersja wileńska)
(sala widowiskowa) cena biletu 70 zł
Sprzedaż biletów i karnetów
od 2 września 2024
Cześnik – Adam Kruszewski
Zofia – Aleksandra Łaska
Janusz – Robert Szpręgiel
Marszałek – Sławomir Jurcza
Halka – Justyna Khil
Jontek – Łukasz Hajduczenia
Mieszkaniec miasta – Jakub A. Grabowski
Kierownictwo muzyczne: Dawid Runtz
instrumentacja i opracowanie partytury: Michał Dobrzyński
reżyseria, reżyseria świateł: Wojciech Adamczyk
scenografia, projekcje: Zuzanna Grzegorowska
kostiumy: Maria Balcerek
przygotowanie zespołu wokalnego: Jakub Szafrański
II dyrygent: Karol Szwech
asystenci reżysera: Agnieszka Kozłowska, Sławomir Jurczak
inspicjentka: Agnieszka Orlikowska
Chór i orkiestra Polskiej Opery Królewskiej pod dyrekcją Karola Szwecha
Mam nadzieję za parę tygodni […] przesłać Tobie wyjątki z mojej Halki, które na przekorę ludziom złej woli, ku wiecznej pamięci, że byli przecież wariaci, co polskie opery pisywali, wydaję.
Trudno dziwić się gorzkim słowom, jakie Stanisław Moniuszko skreślił w liście do przyjaciela, Józefa Sikorskiego w 1850 roku. Wszak doskonale zdawał sobie sprawę z wysokiej wartości Halki – dziś należącej do żelaznego repertuaru niemal każdego polskiego teatru operowego i cenionej jako przełomowy utwór w rodzimej historii gatunku. W 1847 roku, mimo rozpoczętych przygotowań do warszawskiej premiery, jej partytura na dekadę została odłożona na półkę teatralnej biblioteki.
Libretto Włodzimierza Wolskiego oparte na ludowej gawędzie opowiada o miłości nieszczęśliwej i naiwnej – bo prostej góralki i szlachcica. Wątki społeczno-obyczajowe opowieści stały się zresztą przyczyną, dla której zarzucano operze antypatriotyczny wydźwięk (z racji ostrej krytyki postaw wyższych warstw społecznych) i niemoralny charakter. Natomiast sam Moniuszko podkreślał kontekst społecznych nierówności za pomocą muzycznych rozwiązań – a to zestawił pompatyczne brzmienie z motywem zaczerpniętym z pieśni ludowej, a to w rysunku melodii ukrył dodatkowe znaczenie wypowiadanych przez bohaterów słów… Z pewnością miał świadomość, że siła polskości tkwi nie tylko w tym, co szlacheckie i sarmackie, ale także w bogactwie symboliki i tradycji ludowej. Podstawowe problemy zawarte w treści dramatu są zresztą uniwersalne i pozostają aktualne do dziś. Stąd też decyzja reżysera Wojciecha Adamczyka, by akcję Halki osadzić w czasach współczesnych.
Marta Dziewanowska-Pachowska
